به دلیل غنی بودن پساب الکل سازی ها از مواد آلی و معدنی، COD بسیار بالا است و از حداقل حدود 30/000 تا 40/000 و حداکثر 120/000 واحد گزارش شده است. تنوع مواد در پساب بسیار بالاست و گرما دیدن مخمر در فاز تقطیر موجب اتولیز سلول ها و ورود تراکم بالایی از مواد مغذی و افزایش آلودگی در پساب می گردد. تنوع مواد از مواد مغذی ساده تا ترکیبات آروماتیک سخت تجزیه را در بر می گیرد. کاهش بار آلودگی به سطح مجاز COD (یعنی حدود 100 واحد) دشوار بنظر می رسد، مقدار پساب در صنایع الکل سازی کشور روزانه فراتر از 3 میلیون لیتر می باشد. لذا به کارگیری اقدامات و روش های ماهرانه در فرایند پالایش و استفاده از فناوری های جدید با کارایی بالا می تواند هزینه های پالایش را کاهش دهد و از نظر عملی نیز انجام پالایش را امکان پذیر کند.
علاوه بر این روش های پالایش زیستی پساب که مشتمل بر کاتابولیسم میکروبی انبوهی از مواد است، باید به گونه ای سامان یابد که حداقل بخشی از انرژی حاصل از کاتابولسیم مهار شود. فروش این انرژی در قالب حامل هایی نظیر الکتریسیته و یا مصرف آن در واحد پالایش موجب می شود که بتوان از این انرژی برای کاهش هزینه های پالایش بهره جست. شیوۀ دیگر به کار گیری روش های اختصاصی برای حذف آلاینده های انتخابی است.
تولید متان یا هیدروژن و یا ترکیبی از این دو گاز و نیز ایجاد سامانه های پیل سوختی زیستی سه راه اصلی برای بازیافت انرژی در متن سامانه های پالایش پساب است. برخی از اقدامات مهم برای توسعۀ مصارف پساب و پسماند واحدهای تولید بیواتانل را می توان به شرح زیر نام برد: